The Pursuit of anonymity

همگرایی تناقضات

درباره من

یکی مثل بقیه. بعضی روزها خوشحالم بعضی روزها ناراحت. بعضی روزها عاشق دین و بعضی روزها بی‌دین مطلق. البته قبول دارم که غم اینقدر گسترده شده که در اوج شادی و خنده هم بغض میکنم و بنظرم همین تناقضات هست که من و همنوع من را پیچیده و جذاب میکند. درست است که انسان‌ها ساده‌اند اما هر کدام از همین انسان‌های ساده اینقدر پیچیده هستند که بعضی اوقات دوست داری بنشینی و زندگیشان را ببینی و لذت ببری.
اما چرا بی‌نام؟ نامی شدن برای من معنایی ندارد. آن زمان‌هایی که دوست دارم جای فرد معروفی باشم مطمئنم یک چیزی در درونم کم هست که محتاج تعریف و تمجید دیگران شده‌ام تا آن را به این وسیله بپوشانم. دوست دارم روزی خودم از خودم تعریف و تمجید کنم و فردی نامی برای خودم باشم و برای دیگران بی‌نام باشم. و در آن روز فخرفروشی و ریا اصلاً معنایی ندارد.
آخرین مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان