The Pursuit of anonymity

فکر میکنم. به اینکه چظور از دل یک شکست یک پیروزی بزرگ بیرون آمد. در ماه محرم مذهب در منفعل‌ترین حالت ممکن قرار داشت. تمام طرفداران مذهب بغیر از تعداد محدودی پشت مذهب را خالی کردند و رهبر مذهب در دهم محرم به فجیع‌ترین شکل ممکن و در تنهاترین حالت ممکن به شهادت رسید. یک مذهب بیشترین از این نمیتوانست تحقیر شود و شکستی بدتر از این تجربه کند. اما خطبه‌های حضرت زینب همان مردمی را که به مذهب پشت کرده بودند از خواب بیدار کرد و دلشان را بدست آورد و پر از محبت به امام حسین کرد. همان مردم نسل به نسل این واقعه را از راه دل منتقل کردند تا به امروز که به دل ما رسید. جواب همین است؟ قدرت دل؟  به نظر می‌رسد هیچ مذهبی قدرتمندتر از آن مذهبی نیست که از راه دل منتقل شود. چون هیچ قدرتی بالاتر از قدرت دل نیست. حتی شمشیر.
و امروز مذهب زنده است و این زنده ماندن را مدیون یک زن است. یک زن از دل یک شکست حقیرانه یک پیروزی بزرگ بدست آورد. بی‌تعارف میگویم. شاید اگر این زن نبود روز آخر کلاس تاریخ تحلیلی در حال چانه‌زنی با استاد بودم که مطالب زیاد است و لااقل این قسمت را حذف کن و استاد به من نگاه میکرد و میگفت آخر یک مطلب به این کوتاهی جای چانه‌زنی دارد؟ و من به بنیانگزاران این مذهب و هفت جد و آبادشان فحش میدادم که چرا باعث شدند چند خط اضافی حفظ کنم و در دلم میگفتم الحق که از همان اول منحرف بودید.